توهین و افترا

 

تعریف افترا: 

افترا در لغت به معنای بهتان زدن یا دروغ بستن و در اصطلاح حقوقی انتساب امری مجرمانه به دیگری است. به این معنا که عملی که به دیگری نسبت داده شده باید به موجب قانون جرم باشد. و مشمول کیفرهای حدود، قصاص، دیات، تعزیرات یا مجازات های بازدارنده باشد.

تعریف توهین: 

توهین یک جرم مطلق است یعنی لازم نیست که از نسبت دادن جرم به دیگری، آن شخص ناراحت شود و مقید به ناراحت شدن دیگری نیست. در ارتکاب جرم توهین لازم نیست حتمن فعل با گفتار باشد و ممکن است با کردار، نوشتار و اشارات صورت گیرد. حتی ممکن است از طریق ارسال پیامک و یا پیام در دنیای مجازی باشد.

برای اطلاعات بیشتر در این زمینه میتوانید با یک مشاور حقوقی کاردان و  یا وکیل پایه یک دادگستری متخصص در امور حقوقی مشورت کنید. با انتخاب یک وکیل مجرب می توان این مشکلات حقوقی را حل کرد، خواه او یک وکیل آنلاین باشد یا یک وکیل کیفری.

 

مطالب مرتبط: تهدید و اکراه

مطالب مرتبط: ضرب و جرح 

 

 

تحت چه شرایطی جرم افترا تحقق پیدا می کند 

زمانی جرم افترا تحقق پیدا می کند که شخص نسبت دهنده نتواند صحت اسناد خود را به اثبات برساند. به این معنی که اگر توانست صحت مطالب نسبت داده شده را به اثبات رساند یا خود شخص که این جرم به ایشان نسبت داده شده(منتسب الیه) موضوع را اقرار کند. یا تایید کند یا توسط مرجع فضایی کشف شود که اسناد صحت دارند جرم افترا منتفی و حکم به برائت صادر می گردد.

براین اساس اگر مشتکی عنه از اتهامی که به وی نسبت داده شده حکم قطعی برائت بگیرد. می تواند در مقام شکایت از افترا برآید برای این کار باید حتمن پرونده کیفری منتهی به صدور حکم برائت یا رونوشت مصدق رای در مقام رسیدگی به جرم افترا، لازم است. برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه میتوانید از یک وکیل خوب یا مشاوره حقوفی برای طرح شکایت خود کمک بگیرید.

 

مجازات توهین و افترا

بر اساس ماده ۶۰۸ قانون مجازات اسلامی: توهین به افراد از قبیل فحاشی و استعمال الفاظ رکیک چنانچه مشمول حد قذف نشود به مجازات شلاق تا ۷۴ ضربه و یا نقدی خواهد بود. 

فحاشی هم می تواند از مصادیق توهین باشد و مجازات آن طبق نظر قاضی و شرایط و میزان آن می تواند ضربات شلاق یا جزای نقدی باشد. که اغلب اوقات قضات ترجیح می دهند در این جرائم مجازات جزای نقدی اعمال کنند.

فحش بودن یا نبودن یک لفظ مفهومی است که به اعتبار زمان و مکان تغییر پذیر می باشد. و تشخیص آن با در نظر گرفتن عرف و عادت و زمان و مکان و شخصیت طرفین به عهده دادگاه است. اما موضوعی که در این جا ضرورت دارد این است که دادگاه باید لفظ یا عملی را که توهین آور تشخیص داده است را به صورت کامل و صریح در رای ذکر کند. و اجمال در این موضوع میتواند از جهات نقض فرجامی باشد.

 

افترا، توهین و هتک حرمت

بر اساس ماده ۶۹۷ قانون مجازات اسلامی: هر شخصی به وسیله‌ی اوراق چاپی یا خطی یا به وسیله‌ی درج در روزنامه و جراید یا نطق در مجامع یا به هر وسیله دیگر به کسی امری را صریحاً نسبت دهد. یا آن‌ها را منتشر نماید که مطابق قانون آن امر جرم محسوب می‌شود. و نتواند صحت آن اسناد را ثابت نماید جز در مواردی که موجب حد است به یک ماه تا یک سال حبس و تا ۷۴ ضربه شلاق یا یکی از آن‌ها حسب مورد محکوم خواهد شد.

تبصره: در مواردی که نشر آن امر اشاعه فحشا محسوب شود اگر هم بتواند صحت اسناد را ثابت نماید مرتکب به مجازات مذکور محکوم می شود. 

 

توهین و افترا یعنی چی

نفس عملی که به دیگری نسبت داده می شود باید طبق قانون جرم محسوب شود به این صورت که مشمول کیفرهای حدود، قصاص، دیات یا تعزیرات یا مجازات بازدارنده باشد. ولی با توجه به قید “هر وسیله دیگر” مصادیق ذکر شده در ماده حصری نیست و تمثیلی می باشد.

ملاک تحقق جرم در ماده ۶۹۷ این است که عمل انتسابی در زمان انتساب جرم باشد. بنابراین اگر عمل انتسابی به موجب قانون لاحق جرم محسوب شود تحقق جرم افترا منتفی است. همچنین انتساب امر مجرمانه باید صریح و مشخص باشد و اگر شخصی با قصد مزاح و شوخی امر کیفری را به دیگری نسبت دهد یا حرفی دو پهلو زده باشد عمل وی افترا نخواهد بود.

مطالب مرتبط: وکیل آنلاین 

 

 

ماده ۶۹۸ قانون مجازات مقرر دارد:

هر کس به قصد ضرر رساندن به دیگری یا تشویش اذهان عمومی یا مقامات رسمی به وسیله‌ی نامه، شکواییه، مراسلات، عرایض، گزارش یا توزیع هرگونه اوراق چاپی، خطی، امضا یا بدون امضا اکاذیبی را اظهار نماید. یا با همان مقاصد اعمالی را برخلاف حقیقت راساً یا به عنوان نقل قول به شخص 5حقیقی یا حقوقی یا مقامات رسمی تصریحاً یا تلویحاً نسبت دهد. اعم از این که از طریق مزبور به هر نحوی ضرر مادی یا معنوی به غیر وارد شود. یا نه علاوه بر اعاده حیثیت در صورت امکان، باید به حبس از دو ماه تا دو سال و یا شلاق تا ۷۴ ضربه محکوم خواهد شد.

در بزه نشر اکاذیب، اکاذیب عنوان شده با اعمال اسناد داده شده باید بر خلاف حقیقت باشد و جرم بودن آن الزامی نیست. منظور از اکاذیب و اعمال خلاف حقیقت در این ماده نوع آنها است. و بر اساس عرف و تبادر به یک عمل هم صدق می کند. بنابر این اگر کسی یک فقره امر کذب هم به دیگران نسبت دهد مشمول این ماده میگردد.

اما اگر مطالب اظهار شده حقیقت داشته باشد تحقق بزه منتفی است. البته باید توجه داشت واژه های مثل مراسله، شکواییه، گزارش و عرایض و اصل تفسیر به نفع متهم. باید گفت جرم موضوع ماده ۶۹۸ باید به وسیله کتابت انجام گیرد. و اگر با با طرق غیر از کتابت باشد مشمول این ماده نخواهد شد.

 

هجو

ماده ۷۰۰ قانون مجازات اسلامی مقرر دارد:

هرکس با نظم یا نثر یا به صورت کتبی یا شفاهی کسی را هجو کند و یا هجویه را منتشر نماید. به حبس از یک تا شش ماه محکوم خواهد شد.

هجو اینگونه تعریف شده است: 

بر شمردن عیب، توهین و اهانت به دیگری از حیث عنصر مادی لازم است مطلبی که در آن توهین و اهانت گنجانده شده تهیه شود. چه به صورت کتبی یا شفاهی به نحوی که عرفا هجو صادق است. اما اگر هجو متضمن نسبت دادن جرمی باشد عمل در بزه افترا قرار می گیرد. همچنین هجو کردن و انتشار آن و جرم جداگانه محسوب می شود.

شرط لازم برای تحقق جرم هجو تعمد(عمد) است. اگر سهوی باشد مثل شوخی و مزاح مشمول این ماده نمی شود.

 

مطالب مرتبط: وکیل کیفری

 

موسسه حقوقی دادگستر این امکان را در اختیار شما قرار داده که هر ساعت از شبانه روز در زمینه توهین و افترا نیاز به مشاوره به صورت تلفنی یا حضوری با وکیل خبره یا مشاوره حقوقی داشته باشید در خدمت گذاری به شما عزیزان آماده باشد.

برای برقراری ارتباط با وکیل کیفری یا مشاوره حقوقی تلفنی به صورت 24 ساعته در هر ساعت از شبانه روز از تلفن ثابت سراسر کشور بدون هیچ پیش شماره یا کدی با شماره: 9099071369 تماس بگیرید.